မေထရ္ျမတ္တုိ႔ ႐ုပ္ပုံလႊာ (ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕၊ သာသနာ့၀န္ေဆာင္ဆရာေတာ္)

““ စိတ္နဲ႔နမ္းမိတဲ့ လမင္း ””

on Friday, January 20, 2012

““ စိတ္နဲ႔နမ္းမိတဲ့ လမင္း ””
(၁)
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အေဆာင္ေရွ႕တြင္ အရပ္အေမာင္း ျမင့္မားျခင္းမရွိသည့္ ၀ါးပင္ေလးမ်ားရွိသည္။ သုံးရာသီ လုံးတြင္ အရြက္ခပ္စိပ္စိပ္ ရွိေနတတ္သည့္ သရက္ပင္ေလး တစ္ ပင္လည္းရွိသည္။ တကယ္ေတာ့ သရက္ပင္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့သည္။ သုိ႔ျဖစ္သည့္တုိင္ ဤသရက္ပင္ကေလးမွာ သူ႔ကုိယ္လုံးကုိယ္ေပါက္ႏွင့္ သူတည္ေနဟန္ စသည့္ ပသာဒျဖစ္ဖြယ္ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ တသီးတသန္႔ စိတ္မွအသိအမွတ္ျပဳရျခင္းျဖစ္သည္။ သစ္ပင္မ်ားကုိ ခ်စ္တတ္ၿပီး ဂ႐ုတစုိက္ၾကည့္မိသူတုိင္းသည္ ဤသရက္ပင္ေလးအား လွသည္ဟု ေျပာၾကမည္သာျဖစ္သည္။ ထုိသရက္ပင္ပ်ဳိကေလးေအာက္တြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ဆရာက အုတ္ခုံေလးျပဳလုပ္ေပးထား သည္။ သရက္ပင္ေလး ၏ ေရွ႕ဘက္မ်က္ႏွာစာတြင္ ေရကန္တစ္ကန္ရွိသည္။ ေနာက္ဘက္မ်က္ႏွာစာမွာ ဒန္းေလးတစ္စီးရွိသည္။ ယာဘက္တြင္ေတာ့ မိမိတုိ႔ ပင္ကုိယ္သဘာ၀အရ အရပ္မ်က္ႏွာတစ္ခုခုမွ တစ္စုံတစ္ရာကုိ ဦးၫြတ္ ေနဟန္ျဖင့္ တည္ေနေသာ ၀ါးပင္ေလးမ်ားရွိသည္။ ပတ္၀န္းက်င္ေကာင္း ေရေျမေကာင္းကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ သက္ရွိသတ္ၱ၀ါမ်ားအတြက္သာ မဟုတ္ဘဲ သက္မဲ့မ်ား အတြက္လည္း လုိအပ္ေၾကာင္းကုိ ပထမဆုံး အႀကိမ္အျဖစ္ ေတြးမိ၏။ သရက္ပင္ကေလး၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔ ပတ္၀န္းက်င္။ သူ႔အနားမွာ ရွိေနသည့္ အုတ္ေရကန္ေလးက သူ႔ပင္မေသြးေၾကာမ်ား ရွင္သန္ဖုိ႔ရန္ မိတ္ေဆြ ေကာင္းပမာျဖစ္သည့္ ပတ္၀န္းက်င္ျဖစ္သည္။ ဒန္းေလးတစ္စီးကေတာ့ သူ႔အနီးအနားတြင္ အၿမဲတစ္ေစ သန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္ ေနေစဖုိ႔ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ဆုိပါလ်င္ သူ႔ေလာက္မလွပသည့္ သူ႔ေဘးနားက သစ္ပင္ေတြကေတာ့ေရာ.။ သူ႔အလွကုိ ပုိမုိေတာက္ပေစမည့္ ပတ္၀န္းက်င္ပင္ ျဖစ္ေလလိမ့္မလား။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဤသရက္ပင္ပ်ဳိ ေလးေအာက္က ဒန္းေပၚတြင္ ထုိင္ရင္း အေတြးေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာကုိ ေတြးေတာခဲ့ဖူးသည္။ ေကာင္းကင္ ေပါင္းမ်ဳိးစုံကုိကုိလည္း ျမင္ခဲ့ရဖူးသည္။ တိမ္မ်ားျဖင့္ ထူထပ္ေနေသာ ေကာင္းကင္, အျပာေရာင္ေကာင္းကင္, တိမ္မ်ားကင္းစင္ေနသည့္ ၾကည္လင္ေတာက္ပေသာ ေကာင္းကင္, မုိးအုံ႔ေနသည့္ေကာင္းကင္, ေနသာသည့္ ေကာင္းကင္ စသည္ျဖင့္ ေကာင္းကင္၏ ကႀကိဳး ကကြက္မ်ားကုိ ၾကည့္ခဲ့ဖူးသည္။ ဒန္းကေလးသည္ ကၽြႏု္ပ္အတြက္ စိတ္ေရာကုိယ္ပါ ထုိင္ခဲ့သည့္ ေနရာေလးတစ္ေနရာျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ ႏွင္းစက္တုိ႔ျဖင့္ ေအးျမေနေသာညမ်ား ျဖစ္ထြန္းခဲ့ဖူးသည္။ ျခင္တုိ႔သည္ ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္စြာျဖင့္ ပ်ံ၀ဲေနခဲ့ၾကဖူးသည္။
ေကာင္းကင္ကုိ ၾကည္လင္ထြန္းလက္ေစသည့္ လျပည့္ညမ်ား၊ ေမွာင္ရိပ္တုိ႔ ကြန္းခိုေနသည့္ လကြယ္ညမ်ား, ၾကယ္စင္မ်ားကုိ ဖြက္သိမ္းထားသည့္ ညမ်ား . . .စသည္ျဖင့္ ညေပါင္းမ်ားစြာကုိ ဤဒန္းကေလးေပၚမွ ၾကည့္ေနခဲ့ဖူးသည္။ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ မိမိဘ၀တြင္ အေရးပါ ေနရာယူခဲ့သည့္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ခ်ဳိ႕တစ္ေလ ႏွင့္ အတူထုိင္ခဲ့ သည္။ လူ႔ဘ၀၏ ေသာက ဒုက္ၡႏွင့္ အေတြးသက္သက္မ်ားကုိသာ အေဖာ္ျပဳၿပီး ထုိင္ေန ခဲ့သည့္ ေန႔စြဲမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ အခ်က္အလက္ကင္းမဲ့ကာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခုအတြက္ ဦးတည္မေန သည့္ ေတြးေတာမႈမ်ားျဖင့္ ကုန္ဆုံးခဲ့သည့္ အခ်ိန္မ်ားလည္းရွိပါသည္။ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ ဤဒန္းကေလးႏွင့္ ဤသရက္ပင္ကေလးကုိ ေက်းဇူးတင္သည္။ အေရာင္မ်ဳိးစုံေျပာင္း လဲတတ္သည့္ညမ်ား ကႀကိဳးစုံသည့္ ေကာင္းကင္မ်ားကုိလည္း ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္အတြက္ စိတ္ေရာကုိယ္ပါ သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္မႈကုိ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပးႏုိင္ေလေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။


(၂)

တကယ္ေတာ့ ဒန္းစီးရျခင္းသည္ လူ႔ဘ၀ကုိ ေရာက္ရွိရျခင္းႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္ တူလွပါသည္။ ဒန္းေပၚသုိ႔ ေရာက္ရွိသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ဒန္းသည္ အနည္းႏွင့္အမ်ားေတာ့ လႈပ္ခတ္သြားရသည္သာျဖစ္သည္။ ဒန္းဆုိတာ လူေတြကုိ ယိမ္းထုိးလႈပ္ခတ္ေပးဖုိ႔အတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနရသည့္ တစ္စုံတစ္ရာျဖစ္သည္။ ဘ၀ဆုိတာ ေလာကဓံရွစ္ေဖာ္တုိ႔ျဖင့္ ယိမ္းထုိးလႈပ္ခတ္ရာ အရပ္ေဒသတစ္ခုလုိပင္ ထင္ျမင္မိရေသးသည္။
တစ္ခါတစ္ရံတြင္ မိမိလုိအပ္ေသာ အေနအထားကုိ ရရွိဖုိ႔ ကုိယ္တုိင္လႈပ္ခတ္ေပးရသည္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ဒန္းတစ္စီးတြင္ ေရွ႕သုိ႔တုိးျခင္းသည္ ေနာက္သုိ႔ဆုတ္ရန္အတြက္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္သုိ႔ဆုတ္ျခင္းသည္ လည္း ေရွ႕သုိ႔ တက္ရန္ျဖစ္ခဲ့သည္။ လူ႔ဘ၀တြင္ ေရွ႕သုိ႔တက္သည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း ေနာက္သုိ႔ဆုတ္ရန္ အေၾကာင္းျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ေနတတ္သည္။ဤသုိ႔ ေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္ျဖင့္ ယိမ္းယုိင္လႈပ္ခတ္ေနရျခင္းသည္ပင္ လူ႔ဘ၀၏ အသက္ရွင္ရျခင္းေပ ေလာဟု ေတြးမိရေသးသည္။ ေျပာင္းလဲျခင္းေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္ တုိ႔သည္ မည္မွ် ယိမ္းထုိးခဲ့ၾက ၿပီနည္း။ မည္မွ် လႈပ္ခတ္ခဲ့ၾကၿပီနည္း။ ေလာကဓံႀကိဳးမ်ားေအာက္တြင္ ကၽြႏု္ပ္ တုိ႔သည္ မည္မွ် ႐ုပ္ေသးကခဲ့ ၾကရပါသနည္း။ သံသရာ၏ နက္ေမွာင္ၿပိဳးျပက္ေသာ ဆံႏြယ္မ်ားကုိ တပ္မက္ စြာ နမ္း႐ႈိက္ခဲ့သည့္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ မျမင္ႏုိင္ခဲ့ၾကေပ။ ေလာက၏ ေဆးဆုိးပန္း႐ုိက္မ်က္ႏွာကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ၿပီး ၾကည့္ခဲ့ၾကသည္။
ယင္းသုိ႔ျဖစ္သည့္တုိင္ ကၽြႏု္ပ္ကေတာ့ျဖင့္ ေလာက၏ အလွတရားကုိ ၾကည့္ျမင္ခ်င္ေသးသူသာျဖစ္သည္။ သာယာဖြယ္ကုိ ေတြ႕ရွိေသးလုိသူသာျဖစ္သည္။ အျဖဴအမည္း မသဲကြဲခ်င္သည့္ စိတ္မ်က္စိျဖင့္ ေလာက၏ အလွကုိ ရွာေဖြမိေနေလ့ရွိသည္။
““ ရွာလွ်င္ ေတြ႕သည္ ”” ဆုိေသာ အဆုိစကားသည္ခၽြင္းခ်က္မဲ့မွန္ကန္သည့္ အဆုိစကား မဟုတ္ခဲ့ေသာ္လည္း ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ ဒန္းကေလးသည္ အလွတစ္ခ်ဳိ႕ကုိေတာ့ျဖင့္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။

(၃)

လျပည့္ည . . .။
ထုိညသည္ လျပည့္ညျဖစ္ခဲ့သည္။ လျပည့္ညဟူေသာ အသိကုိ ေစာစီးစြာ ရရွိခဲ့ဖုိ႔ ေကာင္းေသာ္လည္း ဂ်ဴး၏
““ ခ်စ္သူေရးတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ညေတြ ””က လျပည့္ကုိ အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔ ေနာက္က်ေနေစခဲ့သည္။ အေမ့ထံမွ ““ သား ေကာင္းကင္ထဲကုိၾကည့္ပါ လ,ဟာျပည့္ေနတယ္၊ အေမနဲ႔သားနဲ႔ လ,ကုိ အတူၾကည့္မယ္၊ ၿပီးေတာ့ သားနဲ႔အေမ လ,ထဲမွာဆုံမယ္၊ လ,ထဲမွာ အေမ သားကုိေတြ႕မယ္”” ဟူေသာ ကဗ်ာဆန္ဆန္ မက္ေဆ့ခ်္ ေရာက္လာမွသာ ဒန္းေပၚသုိ႔သြားၿပီး လျပည့္ညကုိ ၾကည့္မိေတာ့သည္။
ဒန္းကေလးေပၚမွ လျပည့္ညသည္ ေတာက္ပမႈလုိအပ္ေနသေယာင္ ခံစားေနမိသည္။ ဤလျပည့္သည္ သရက္ရြက္မ်ားၾကားမွ ျမင္ရေသာ လ,မုိ႔မ်ားလားဟု ေတြးမိေသးသည္။ မဟုတ္ႏုိင္ပါ။ ၀ါဆုိလျပည့္ေနည၏ လျပည့္သည္ ဘာေၾကာင့္မ်ား တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညက လေရာင္ေလာက္ ေတာက္ပမႈ မရွိရတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ တိမ္တုိက္မ်ားကုိပါ လင္းမသြားေစႏုိင္ရတာလဲ။ လျပည့့္ညဟူေသာ အမည္နာမျခင္း တူညီပါ လွ်က္ ႏွင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အလင္းျခင္း မတူညီရတာလဲ။ အလင္းမ်ားကုိ ႏႈိင္းယွဥ္မိျခင္းက ကၽြႏု္ပ္အား လွပေသာ ရသကုိ ခံစားဖုိ႔ ေနာက္က်ေနေစခဲ့သည္။ လျပည့္ညမ်ားသည္ မည္သည့္လျပည့္ညမွာျဖစ္ေစ တစ္ေျပးညီတည္းလင္းရမည္ဟု သတ္မွတ္ထားမႈ မရွိပါ။ အလင္းသည္ လင္းခ်င္သလုိ လင္းမည္သာ ျဖစ္ သည္။ အနည္းငယ္ အားေပ်ာ့ေကာင္း အားေပ်ာ့ ႏုိင္သည္။ တုိးထြက္စူးရွေကာင္း စူးရွေနမည္ျဖစ္သည္။ ၀ါဆုိလျပည့္ညသည္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညေလာက္ မလင္းေသာေၾကာင့္ မခ်စ္ဘူးဆုိလွ်င္လည္ ၀ါဆုိလ ျပည့္ညသည္ ကၽြႏု္ပ္အား ဂ႐ုထားေနမည္မဟုတ္ဘဲ ကမ္ၻာေလာကကုိ လွည့္ပတ္သြားမည္သာျဖစ္သည္။ ဒီလုိေတာ့ျဖင့္ မျဖစ္ေသးေပ။
ဓမ္ၼစၾကာေဟာေတာ္မူခဲ့ေသာေန႔က သာလင္းခဲ့ေသာ အရွင္ေကာ႑ည၏ လမင္းသည္ သာမညဖလ ေဟာ ေတာ္မူေသာေန႔က အဇာတသတ္မင္း၏ လမင္းေလာက္ မလွပါဘူးဟု တစ္စုံတစ္ေယာက္က ျငင္းဆုိခ်င္ ေသးလွ်င္လည္း ကၽြႏု္ပ္က မိဂဒါ၀ုန္ေတာမွာ သာသည့္လကုိသာ ေရြးခ်ယ္မိမည္ျဖစ္သည္။ ဟုတ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္က မည္သည့္လမင္းကုိမဆုိ ခ်စ္တတ္သူေပပဲ။ မည္သည့္ ညခင္းကုိမဆုိ ခ်စ္တတ္သူေပပဲ။ တစ္ျခမ္းပဲ လမင္းမွာေတာင္ပဲ သူ႔အလွႏွင့္သူေတာ့ ရွိေနခဲ့သည္ပဲေလ။

(၄)
““ စင္စစ္အားျဖင့္ လမင္းသည္ ကမ္ၻာေလာကႀကီးကုိ ခ်စ္ျခင္ျမတ္ႏုိးဘြယ္ရာအျဖစ္ အမွတ္ရေစသူပင္ ျဖစ္၏။ ဘ၀၏ အဆုတ္, အတက္, အတုိး, အေလ်ာ့, အနိမ့္, အျမင့္တုိ႔ကုိ ျပသေနသူလည္းျဖစ္၏။ ထုိ႔ျပင္ အေမွာင္ ေနာက္တြင္ လုိက္ပါလာေသာအလင္း၊ ေသျခင္းတရား၏ ေနာက္တြင္ကပ္ပါလာေသာ ျပန္လည္ ရွင္သန္ျခင္း ၏ သံသရာလည္တတ္ျခင္းတုိ႔ကုိလည္း သတိရေစသူျဖစ္သည္။”” ““ လမင္းသည္ အစဥ္ေျပာင္းလဲေန၏။ သုိ႔တုိင္ တသမတ္တည္း ျဖတ္သန္းေနသူလည္းျဖစ္၏။ ထုိလမင္း၏ အေျပာင္းအလဲ အဆင့္ဆင့္ကုိ ကၽြႏု္ပ္ မျပတ္ေစာင့္ၾကည့္ေနမိ၏။ ခ်ဳပ္ညရီတြင္ ရွည္လွ်ားေသာ အရိပ္မ်ားေအာက္ရွိ စိတ္လႈပ္ရွားခံစားဖြယ္ရာည မ်ား, ညလယ္တြင္ လမင္း၏ နက္႐ႈိင္းၿငိမ္သက္စြာ ျဖန္႔က်က္ ေနျခင္းမ်ား, လမင္း၏ အသက္႐ႈရင္ခုန္သံမ်ား, မလြဲမေသြ ေရာက္ရွိလာေတာ့မည့္ ေန႔သစ္ကုိ သယ္ေဆာင္ လာသည့္ တီးတုိးစကားမ်ား အားလုံးကုိပင္ ေစာင့္ၾကည့္မိသည္။”” ““ ေန႔မ်ား လမ်ားကုိ ေရတြက္ရာ၌ လမင္းသည္ မည္မွ်အေထာက္အကူျပဳခဲ့ပါသနည္း။ လမင္းကုိ ျမင္ေတြ႕ေနရေသာ အခ်ိန္မ်ား၌ လစဥ္အခ်ိန္ပုိင္းမ်ားရွိ ေန႔ရက္မ်ား၏ အတုိင္းအဆကုိ မည္မွ်တိက် မွ်တစြာ တုိင္းတာေပးႏုိင္ခဲ့ၿပီနည္း။ လမင္းသည္ လူတုိ႔အတြက္ အလြယ္ကူ အရွင္းလင္းဆုံးေသာ ျပက္ၡဒိန္တစ္ ခ်ပ္ပင္ ျဖစ္ေလသည္””  ဟု ဆုိေသာ ဂ်၀ါဟလာေန႐ူး၏ စကားမ်ားကုိ သတိရမိေတာ့ ကၽြႏု္ပ္ လမင္းမ်ား အားလုံးကုိ ျပည့္၀စြာ လက္ခံၿပီး ခ်စ္တတ္သြားပါသည္။ ၿငိမ္ဆိတ္စြာ စဥ္းစားေတြးေတာမိေနေသာ ကၽြႏု္ပ္ထံ သုိ႔ ေသြးဆာေနသည့္ ျခင္အုပ္စုက ၀င္ေရာက္ဖြဲ႕ အုံလာေတာ့မွ ဒန္းကေလးကုိ လႊဲဘုိ႔ သတိရမိသည္။ ဒန္းကေလးကုိ လႊဲစီးလိုက္ေတာ့ ေသြးစုပ္ဖုိ႔ စုေ၀း ေရာက္ရွိလာသည့္ ျခင္မ်ားမွာ ဒန္းကေလးဆီမွ တုိးထြက္ လာေသာ ေလအဟုန္ကုိ ေၾကာက္ရြ႕ံထိတ္လန္႔ဟန္ျဖင့္ ျပန္လည္ထြက္ခြါ သြားၾကေတာ့သည္။ ဒန္းကေလးသည္ ကၽြႏု္ပ္အတြက္ အနံ႔အသက္မထြက္ဘဲ ျခင္မ်ားကုိ ကာကြယ္ေပးႏုိင္သည့္ ယပ္ေတာင္ တစ္ေခ်ာင္းလည္း ျဖစ္ျပန္ပါေသးသည္။ ေကာင္းကင္ကုိ ျပည္လည္ေမာ့ၾကည့္ေသာအခါ လမင္းသည္ တိမ္တုိက္တစ္ခုကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ဖုိ႔ အားယူ ေနတာကုိ ျမင္ေတြ႕ရသည္။ ၿငိမ္သက္စြာ လွည့္ပတ္ေနသည့္ လမင္းသည္ မည္မွ် လွပလုိက္ပါသနည္း။ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ မၿငိမ္သက္သည့္ တိမ္တုိက္ကမွ် ဤလမင္းကုိ ဆြဲငဲယူေဆာင္ထားႏုိင္မည္မဟုတ္။ ကမ္ၻာကုိ ပတ္ေနသည့္ သူ႔ေျခလွမ္းမ်ားကုိ မည္သည့္တန္ခိုးရွင္ကမွ် တားဆီးႏုိင္မည္မဟုတ္ေခ်။
ဤသုိ႔ျဖင့္ ဒန္းကေလးႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ေလာကထဲက လမင္း သဘာ၀ထဲက လမင္းကုိ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ေလာကထဲက အလင္း သဘာ၀ထဲက အလင္းသည္ ေဖ်ာ့ေတာ့သည္ဟု ထင္မွတ္မိႏုိင္သည့္တုိင္ ခ်စ္ႏုိင္ သည့္ စိတ္ထားရွိခဲ့လွ်င္ ပါးလ်ေသာ လမင္းျဖင့္ပင္ လင္းႏုိင္ပါသည္။ ေဆးစက္ေတြ ကြာက်ကာ ရာသီဥတု ဒဏ္ကုိ မလႊဲသာ မေရွာင္သာ ခံယူေနရေသာ္လည္း ကၽြႏု္ပ္၏ ဒန္းကေလးကေတာ့ျဖင့္ သရက္ပင္ပုေလး ေအာက္တြင္ ခုိင္မာတည့္မတ္စြာ ရပ္တည္ေနႏုိင္ဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ၀ါးပင္မ်ားက ေလယူရာယိမ္းၿပီး သူ႔ထံသုိ႔ ဦးၫြတ္သည့္ အမူအရာကုိ ျပေသာအခါ ဒန္းကေလးက ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ရယ္ေမာကာ လေရာင္၏အနမ္းကုိခံယူပါလိမ့္မည္။

သားေအးည



1 comments:

Anonymous said...

Online casino - Kadangpintar
Online 제왕카지노 casino kadangpintar. In-Depth. Deposit bonus & loyalty 온카지노 program. Online casino games for free, bonuses and more. septcasino

Post a Comment