မေထရ္ျမတ္တုိ႔ ႐ုပ္ပုံလႊာ (ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕၊ သာသနာ့၀န္ေဆာင္ဆရာေတာ္)

ရာသီမဲ့ ေ၀ဒနာ

on Friday, June 22, 2012

ရာသီမဲ့ ေ၀ဒနာ
=====

မိုး
တၿဖိဳးၿဖိဳးနဲ႔ ရြာခ်
ေအးျမတဲ့ အရိပ္အေရာင္ျပလုိ႔
မႈန္၀ါး၀ါး မုိးစက္ေတြေအာက္
ေယာင္ယမ္းလုိ႔ ေလ်ာက္လွမ္းမိခိုက္
ကံၾကမၼာရဲ ႔လွည့္စားမႈေနာက္
ထစ္ခ်ဳန္း ေပါက္ကြဲ
မုန္းတိုင္းေတြလဲ သဲခဲ့တယ္။

ေဆာင္း
ေႏွာင္းသမွ်ျပန္စစ္
ဘယ္ဟာမွအသစ္မျဖစ္ခဲ့
ေကာင္းမလုိ ဟန္ေရးျပ
ေအးျမျမ ႏွင္းစက္ေတြက
ရင္ကို ထြင္းေပါက္
တစ္စက္ခ်င္း က်ေရာက္ခဲ့ေပမဲ့
ပူေလာင္မႈေတြ မီးေတာက္
ဘယ္လုိမွ ၿငိမ္းမေပ်ာက္ႏိုင္ခဲ့။

ေႏြ
ေသရာပါ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔
မြန္းဟိုက္ေၾကကြဲ
ဘ၀ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲမွာ
အက်ဥ္းခ် ခ်ဳပ္ေႏွာင္
ႀကိဳးမိန္႔က် ရာဇ၀တ္ေကာင္အလား
လုပ္ေဆာင္မႈေတြက မျပတ္သား
ဖက္ထားသမွ် အသုံးမ၀င္
အသက္ငင္မတတ္ လြန္ဆြဲ
ဒါေပမဲ့ ပူၿမဲေပါ့...။

ဒီလုိနဲ႔ပဲ မုိးက မစို
ေဆာင္းခိုေတာ့လဲ မေအး
ေႏြမွာ ဘယ္ေလေသြးေစေတာ့
သုံးရာသီ က်ိန္စာစက္၀ုိင္း
ခပ္ရိုင္းရုိင္းလည္ပတ္
ဆႏၵေတြနဲ႔ မဟပ္မိေတာ့
ႏွပ္သူက ႏွပ္ ငတ္သူက ငတ္…….။

(မိုးေဆာင္းေႏြ)


နိဂုံးမဲ့ ကဗ်ာ


နိဂုံးမဲ့ ကဗ်ာ
======

ဘ၀က ခါး
အခ်စ္က ရွားပါးေလေတာ့
အျဖစ္က အရစ္က်နဲ႔ ေပးဆပ္ေနရသလိုမ်ိဳး
အတိုးေတြလဲ တက္ အရိုးေတြလဲ အက္
အခိုးေတြလဲ ထြက္
မိုးေတြလဲ မရြာတခ်က္ ရြာတခ်က္နဲ႔
အသီးက မမွန္ မီးက မလာျပန္
ရြာျပန္ရင္ ေကာင္းမလား စဥ္းစားလုိ႔မရ
ထမင္းစားလုိ႔ မ၀
ဟင္းကပဲ မေကာင္းလုိ႔လား
ဒင္းကပဲ မေကာင္းလို႔လား
ငါကေကာ ေကာင္းေသးရဲ႕လား
အေတြးေတြနဲ႔ အိပ္ပ်က္
အိပ္မက္ေတြက တကယ္မျဖစ္
တကယ္စစ္ေတာ့ အႏွစ္မေတြ႔
အသစ္ေတြ႔ေတာ့ အေဟာင္းေမ့
အေရာင္ကေျပာင္း အေဆာင္က ေဟာင္း
ေႏွာင္းသမွ် ျပန္ေတြး
ေနာင္တေတြ တေထြးႀကီးနဲ႔
ႏွလုံးသားမွာရႈပ္ပြ
ဒုကၡက လက္ယက္ေခၚတယ္...။
(မုိးေဆာင္းေႏြ)

ပိေတာက္ပန္း ကဗ်ာ

on Saturday, April 14, 2012



`` ပိေတာက္ပန္း ``

မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႔
ႏွစ္ဆန္း ခါေတာ္မီမို႔
ဇေမၺာ္ရည္ ေျပေျပလိမ္းကာေပါ့
ခပ္သိမ္း နယ္စံုစံုသို႔
ပြင့္ငံုကို လင့္ကုန္ၾကေတာ့လို႔
ေခါင္းၾကြကာ ဆာေဝေဝနဲ႔
သူလဲေလ ေလာကီသားလိုပါ့
ၾကြားခ်င္လွ ေပလိမ့္မယ္။

တသိန္တင့္ပါဘိ
တိမ္ျမင့္ ရီျပာျပာက
ၾကည္သာသာ ပြင့္ေလအျဖဴးတြင္ျဖင့္
တီတာတာ ပြင့္ေ႐ႊဖူးငယ္တို႔
လည္ယွက္ကာ ဘယ္ညာလူးေလေတာ့
သူတို႔လို ဘယ္သူျမဴးႏိုင္ပါ့
ထူးပါဘိတယ္။

တဝါဝါ ဆင္သကၤန္းရယ္က
ကမၻာမွာ ဘဝင္ခ်မ္းေစတဲ့
သာသနာ ႐ႊင္႐ႊင္လန္းေအာင္လို႔
တမင္မွန္းကာပါ့ သတိဆြယ္
ရည္႐ြယ္ေတာ့ သလား။

ခူးပါနဲ႔ကြယ္
ပြင့္ဖူးမွာ အဝါျခယ္၍
မာလာအလယ္မွာ ႏႊဲခ်င္တဲ့ ႏွလံုးရယ္ေၾကာင့္
ႏွစ္ဆံုးကုန္ အတာဝင္သို႔
မာန္အင္ကို ဉာဏ္ဆင္ေမြးကာပါ့
အေရးအခါသာမွ
ခမ်ာမွာ တဂုဏ္ဆန္းရတယ္
ပန္းပိေတာက္မ်ား ။
 
                                                    (ဆရာ ေဇာ္ဂ်ီ )

ႏွစ္သစ္ အဓိ႒ာန္


ႏွစ္သစ္ အဓိ႒ာန္



ႏွစ္သစ္မွာ ေရးထုိးမယ့္
ဒုိ႔တေတြရဲ႕ သမုိင္း
မရုိင္းေစဖို႔အတြက္ -

ျမတ္ဗုဒၶက
သတၱ၀ါ အခ်င္းခ်င္း
ခ်စ္ခင္စြာ ေပါင္းသင္းလ်က္
ညွာတာသနား စာနာမႈမ်ားတဲ့
ၾကင္နာျခင္း လက္တစ္စုံနဲ႔
မုဒိတာႏွလုံးသား မွ်တစြာ ထားတတ္ဖို႔။

မၿမဲျခင္းေႏွာတဲ့ မတင့္တယ္ျခင္းသေဘာေတြနဲ႔
ႏွလုံးေကာင္းသြင္းတတ္ဖို႔
ရာဟုလာ သားပမာ ကရုဏာထား မိန္႔မွာသြားခဲ့။

ေကာင္းမႈကို ျပဳ၊ ေကာင္းက်ိဳးကို ရွာ
ဘ၀ဆုိတာ ၀ဋ္ေၾကြး
ခ်စ္သူ မုန္းသူ မေရြး အေကာင္းဆုံးေပးဆပ္ႏိုင္ဖို႔။
မည္သူ႔အေပၚမဆုိ
ျငဴစူေစာင္းေျမာင္း အခ်စ္ အမုန္း ရာဂ ေဒါသတရားေတြ
အားလုံးကို ခ၀ါခ် ဥေပကၡာႏွလုံးသားနဲ႔
ေအးခ်မ္းစြာ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းႏုိင္ဖုိ႔။

ေသာက္စား မူးယစ္ လူရမ္းကား မျဖစ္ဖုိ႔။

ဆုတ္ကပ္ကာလ ေလာကႀကီးက ခါးသက္
သတၱ၀ါေတြအတြက္ အခ်ိဳဓာတ္ေတြ
ေ၀ငွေပးအပ္ႏိုင္ဖို႔။

မိဘက သားသမီးအေပၚ ဆရာက တပည့္အေပၚ
စုန္ေရေတြခ်ည္း ဒီေလာကထဲ စီးဆင္း
ဆန္ေရေတြ ျပန္ေ၀ေပးႏိုင္ဖို႔။

ေနေရး အတြက္ ႀကိဳးစား ရွာေဖြ
မွ်တစြာ သုံး စုေဆာင္းေနတုန္း
ေသေရးအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားႏိုင္ဖုိ႔။

ေလာကေတာနက္နက္မွာ
ေလာကဓံဆုိတဲ့ အေျမာက္ ဗုံးသံ က်ည္ဆံေတြၾကား
ရုိးသားႀကိဳးစား ေရွာင္လႊဲေျပးလႊားရင္း
ေလာကစစ္ပြဲေတြ ေအာင္ျမင္စြာ တုိက္ခုိက္ႏိုင္ဖို႔
ဒုိ႔တေတြ ႏိုးၾကားစြာနဲ႔ ႀကိဳးစားၾကစုိ႔။

ဒါမွသာလွ်င္
ဒို႔တေတြရဲ႕ အျဖစ္ ဓမၼစစ္ကို ရင္မွာပိုက္
မုိက္ေနတဲ့ဘ၀ေတြ
အသိဥာဏ္လမင္းရဲ႕ အေရာင္အလင္းနဲ႔ ေျပာင္း၀င္းလာႏုိင္လိမ့္မယ္။

ကံၾကမၼာကေပးတဲ့ မရဏလက္ေဆာင္
တဏွာသပ္သြင္းခံ ခႏၶာအိမ္ျမစ္မင္းရဲ႕ ဒဏ္
ဖိစီးႏွိပ္စက္ခံေနရလုိ႔
လုိတာက မရ ရတာက မလုိ ေသာက္ေလ ငတ္ေလ
အာသာမေျပ ျဖစ္ေနၾကလုိ႔
မုန္းသူေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲ ခ်စ္သူေတြနဲ႔ ကြဲရလြဲရလုိ႔
ႏွစ္ေဟာင္းက အခ်စ္အေၾကာင္း
အတိတ္ကိုေတြးၿပီး လြမ္းေဆြးေသာကေတြနဲ႔
မ်က္ရည္က်က်ေနရလုိ႔
နာက်င္ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့ ႏွလုံးသားမီးေတာင္ေတြ
အပူဓာတ္ေတြ ၿငိမ္း ေအးကိန္းဆုိက္ႏိုင္လိမ့္မယ္။
အငိုမ်က္လုံးေတြ အၿပဳံးမ်က္ႏွာနဲ႔ ရႊင္ျပလာႏိုင္လိမ့္မယ္။
ႏွစ္သစ္မွာ အခ်စ္စစ္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႔လာႏိုင္လိမ့္မယ္။

ႏွစ္သစ္တိုင္းကို ႀကိဳဆုိလ်က္ (မိုးေဆာင္းေႏြ)

အေစာင့္အေရွာက္

on Sunday, April 8, 2012


အေစာင့္အေရွာက္

ဘ၀ခရီးလမ္းက ၾကမ္းတမ္းလွပါတယ္။ အဲဒီလုိ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ဘ၀ခရီးလမ္းကို ေလ်ာက္လွမ္းေနတဲ့သူတိုင္း အေစာင့္အေရွာက္ဆုိတာ အမွန္တကယ္ လုိအပ္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားကေတာ့ ဓေမၼာ ဟေ၀ ရကၡတိ ဓမၼစာရီ-လုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
တရားက်င့္သူကို ကိုယ္က်င့္တဲ့တရားက ျပန္လည္ေစာင့္ေရွာက္တယ္လုိ႔ ဆိုလုိပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အေစာင့္အေရွာက္ဆိုတာ ေလာကလူေတြ ထင္ေနၾကတဲ့ ဘုိးမင္းေခါင္၊ ဘုိးဘိုးေအာင္တုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုသိုလ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကုသိုလ္ရဲ႕ အေစာင့္အေရွာက္ကုိ မခံရတဲ့ သတၱ၀ါတိုင္း ေဘးသင့္တယ္။ မီးေဘး မင္းေဘး ေရေဘး ေလေဘးဆိုတာ သီးျခားမရွိပါဘူး။ အကုသိုလ္ရဲ႕ အက်ိဳးေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး အပါယ္ဒုဂၢတိေဘးအထိ သင့္ေနၾကတယ္ဆိုတာ ကုသိုလ္ရဲ႕ အေစာင့္အေရွာက္ကို မခံယူၾကလုိ႔သာျဖစ္ပါတယ္။
ကုသိုလ္နဲ႔သာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အေရးအႀကီးဆုံးဆုိတာ နားလည္သေဘာေပါက္ၾက မယ္ထင္ပါတယ္။