ရာသီမဲ့ ေ၀ဒနာ

ရာသီမဲ့ ေ၀ဒနာ

=====

မိုး

တၿဖိဳးၿဖိဳးနဲ႔ ရြာခ်

ေအးျမတဲ့ အရိပ္အေရာင္ျပလုိ႔

မႈန္၀ါး၀ါး မုိးစက္ေတြေအာက္

ေယာင္ယမ္းလုိ႔ ေလ်ာက္လွမ္းမိခိုက္

ကံၾကမၼာရဲ ႔လွည့္စားမႈေနာက္

ထစ္ခ်ဳန္း ေပါက္ကြဲ

မုန္းတိုင္းေတြလဲ သဲခဲ့တယ္။

ေဆာင္း

ေႏွာင္းသမွ်ျပန္စစ္

ဘယ္ဟာမွအသစ္မျဖစ္ခဲ့

ေကာင္းမလုိ ဟန္ေရးျပ

ေအးျမျမ ႏွင္းစက္ေတြက

ရင္ကို ထြင္းေပါက္

တစ္စက္ခ်င္း က်ေရာက္ခဲ့ေပမဲ့

ပူေလာင္မႈေတြ မီးေတာက္

ဘယ္လုိမွ ၿငိမ္းမေပ်ာက္ႏိုင္ခဲ့။

ေႏြ

ေသရာပါ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔

မြန္းဟိုက္ေၾကကြဲ

ဘ၀ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲမွာ

အက်ဥ္းခ် ခ်ဳပ္ေႏွာင္

ႀကိဳးမိန္႔က် ရာဇ၀တ္ေကာင္အလား

လုပ္ေဆာင္မႈေတြက မျပတ္သား

ဖက္ထားသမွ် အသုံးမ၀င္

အသက္ငင္မတတ္ လြန္ဆြဲ

ဒါေပမဲ့ ပူၿမဲေပါ့...။

ဒီလုိနဲ႔ပဲ မုိးက မစို

ေဆာင္းခိုေတာ့လဲ မေအး

ေႏြမွာ ဘယ္ေလေသြးေစေတာ့

သုံးရာသီ က်ိန္စာစက္၀ုိင္း

ခပ္ရိုင္းရုိင္းလည္ပတ္

ဆႏၵေတြနဲ႔ မဟပ္မိေတာ့

ႏွပ္သူက ႏွပ္ ငတ္သူက ငတ္…….။

(မိုးေဆာင္းေႏြ)