လူမိုက္တို႔ သြားရာလမ္း

လူမိုက္တို႔ သြားရာလမ္း

ဆိုပိမ့္မညႇာ၊ ေစ့ေစ့နာေလာ့၊
ဂဂၤါသဲမွ်၊ ပြင့္ကုန္ႀကသား၊
ဘုရားသာသနာ၊ ေခတ္အခါ၀ယ္၊
လူ႕ရြာနတ္၌၊ နင္ႀကံဳႀကိဳက္လည္း၊
အမိုက္မေျခြ၊ အလိုက္ေန၍၊
အေျခမႀကီး၊ အခ်ည္းႏွီးလွ်င္၊
ယီးတီးေယာင္ေတာင္၊ ခုတိုင္ေအာင္တည္း။
သန္းေခါင္ လကြယ္၊
ေတာအုပ္လယ္၌၊ ရွစ္နယ္ပတ္ကံုး၊
အျပည့္ဖံုးသည္၊မိုးလံုးတိမ္တိုက္၊
လွ်ပ္မႀကိဳက္သား၊ အမိုက္အျပား၊
အင္ေလးပါးထက္၊ နင္ကားရာေထာင္၊
မကေမွာင္၏။
လူ႕ေဘာင္ လူ႕ရြာ၊ သာသနာ၌၊
ႀကမၼာေတာ္၍၊ ယခုေတြ႕လည္း၊
အေလ့မလြဲ၊ အမ်ားနဲလွ်င္၊
မိုက္မဲႏွင္ႏွင္၊ မိုက္စရႊင္၏။
မ်က္ျမင္ေလာက၊ ဤဘ၀ကား၊
ဒုကၡစင္းစင္း၊ ခ်မ္းသာကင္း၏။
ေသမင္းအစာ၊ နင့္ခႏၶာကို၊
တဏွာဘီလူး၊ အေမွာင့္ပူး၍၊
အရူးျပင္ျပင္၊ နင့္ကိုယ္ထင္၏။
နင္ႏွင့္မဆိုင္၊ နင္ပိုင္ မဟုတ္၊
နင့္ရုပ္ နင့္နာမ္၊ နင့္သႏၲာန္ကို၊
နင့္ဉာဏ္မစူး၊ အေပၚျဖဴး၍၊
မူးမူးေမ့ေမ့၊ အမ်ားေလ့ျဖင့္၊
ေန႕ရက္အပံု၊ လြန္ခဲ့တံုျပီ။
အာရံု၀တၳဳ၊ မီးစာစုကို၊
မႈမႈရရ၊ နင္အားက်လည္း၊
ဓားျပေသမင္း၊ သူ႕တပ္နင္းက၊
မျငင္းဆန္သာ၊ နင့္ခႏၶာသည္၊
ျပာပံုအျပီး၊ ျဖစ္လုနီးျပီ။
ယီးတီးယားတား၊ ေသ၍သြားလည္း၊
တရားမႀကြယ္၊ အထုပ္ငယ္လ်က္၊
အပါယ္စခန္း၊ သြားျမဲ လမ္း၌၊
တပန္းဟိုက္ဟိုက္၊ တရႈိက္ငင္ငင္၊
တျငင္ျငိဳျငိဳ၊ ဆင္းရဲပိုလ်က္၊
ထိုထိုဘ၀၊ အနႏၲလွ်င္၊
အစမဆံုး၊ အမ်ားထံုးတည္း၊
အႏႈန္းမပ်က္၊ ေအာက္နရက္၀ယ္၊
တသက္ႏြယ္ႏြယ္၊ အျမစ္တြယ္သို႕၊
အပါယ္ထိုထို၊ ဥဒဟိုသည္၊
နင္လိုလူမိုက္၊ သြားလမ္းတည္း။