Posted by
မိုးေဆာင္းေနြ
on
Thursday, January 12, 2012
ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ သူ၏တပည့္သာ၀ကမ်ားကို အေပါင္းအသင္းမမွားေစဖို႔ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ား၌ ေဟာၾကားခဲ့ေပသည္။ အေပါင္းအသင္းမွားလွ်င္ ဘ၀ပ်က္စီးႏုိင္သည္။ အေပါင္းအသင္းမွန္လွ်င္ကား နိဗၺာန္ရသည္တိုင္ေအာင္ ေလာကီ၊ေလာကုတၱရာ အက်ိဳးမ်ားစြာျဖစ္ထြန္းႏိုင္ေပသည္။ ကလ်ာဏမိတၱ-မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းသည္ အထူးအေရးႀကီးေၾကာင္း ေသာတာပန္ျဖစ္ေၾကာင္းေလးပါးထဲမွာ သပၸဳရိသူပနိႆယ-သူေတာ္ေကာင္းကို မွီ၀ဲဆည္းကပ္ရမည္ဟု ထည့္သြင္းေဟာၾကားခဲ့၏။ ေသာတာပန္အရိယာပုဂၢိဳလ္ျမတ္ပင္ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဆိုလွ်င္ ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာ ႀကိဳးပြါးခ်မ္းသာဖို႔အတြက္ ေျပာစရာပင္မလိုေလာက္ေအာင္ အၾကြင္းမဲ့ အားကိုးထိုက္၊ ဆည္းကပ္ထိုက္ေၾကာင္း ယုံၾကည္ထိုက္ ေပသည္။ ေလာကလူႀကီးသူမမ်ားကလည္း အေပါင္းအသင္း မမွားေစဖို႔ရန္ အတန္တန္ ဆုိဆုံးမခဲ့ေလသည္။ မိမိတို႔သည္ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ကထဲက မဂၤလသုတ္ေတာ္မွာလာရွိသည့္ အေသ၀နာ စ ဗာလာနံ၊ ပ႑ိတာနၪၥ ေသ၀နာ-ဟူေသာ ပါဠိေလးကို လူတိုင္းပါစပ္ဖ်ားမွာ စြဲၿမဲစြာ ရရွိခဲ့ဖူးေလသည္။ လူမိုက္ဆိုလ်င္ ေရွာင္ေသြလႊဲလို႔ မမီွ၀ဲနဲ႔ ကင္းေအာင္ေန၊ ပညာရွိကို အရွည္တြဲလို႔ မွီ၀ဲဆည္းကပ္ နည္းယူေစ-ဟုလည္းပဲ ငယ္ငယ္ကတည္းက ၾကားဖူးနား၀ ရွိခဲ့ဖူးေလသည္။ ဒီလကၤာ ေလးသည္ အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့သည့္ မဂၤလသုတ္ပါဠိေတာ္၏ အနက္အဓိပၸါယ္ပင္ျဖစ္ေလသည္။ သိကား သိ၏ မက်င့္-ဆုိသကဲ့သို႔ မိမိတို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစုသည္ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏တရားဓမၼမ်ားကို အႀကိမ္ႀကိမ္နာၾကား၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္ထား၍ ဘယ္လိုပင္သိေသာ္လည္း တရားေတာ္က ညႊန္ၾကား သည့္အတိုင္း မက်င့္ေဆာင္ႏိုင္ၾကသျဖင့္ အက်င့္ေခါင္၍ အေမွာင္က်ကာ ဘ၀မွာ ေအာက္တန္းက ျဖစ္ေနၾကရေလသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ ေလာကီ ေလာကုတ္ ႏွစ္ျဖာေသာအက်ိဳး တိုးပြါးေစရန္သာ တရားေတာ္မ်ားကို ေဟာၾကားခဲ့ေလသည္။ မိမိတို႔က မက်င့္ေဆာင္ႏိုင္ၾကသျဖင့္သာ ကမၻာ့အလယ္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ ေအာက္တန္းက် ဆင္းရဲတြင္းက မထြက္ႏိုင္ၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ဗုဒၶဘာသာေၾကာင့္ မိမိတို႔ ဗုဒၶဘာသာ ေရႊျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး မတိုးတက္ မႀကီးပြါးရျခင္းကား (လုံး၀)လုံး၀ မဟုတ္ပါေပ။ ဌာနီလို႔ေခၚတဲ့ သက္ရွိလူသားေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ညံ့ဖ်င္းမႈ၊ တရားေတာ္က ညႊန္ျပသည့္ လမ္းစဥ္ အတုိင္း ယုံၾကည္စြာ၊ ေလးစားစြာ လိုက္နာေဆာင္ရြက္မႈ မရွိျခင္းေၾကာင့္သာ ယခုကဲ့သို႔ ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္လ်က္ ကမၻာ့အလယ္မွာ မ်က္ႏွာငယ္လ်က္ မ၀င့္ထည္ႏိုင္ၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ဆိုလို သည္က ဌာနီမေကာင္းလို႔ ဌာနမေကာင္းျခင္းျဖစ္သည္။ ဘာသာေကာင္းေသာ္လည္း ဘာသာ၀င္မ်ား ၏ ေလးစားလိုက္နာက်င့္ေဆာင္မႈ မေကာင္းေသာ္ ေကာင္းက်ိဳးဆိုတာ ရရွိႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ တကယ္ေတာ့ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ ႀကီးပြါးခ်မ္းသာေအာင္ ဖန္ဆင္းေပးေသာ ဖန္ဆင္းရွင္မဟုတ္။ ႀကီးပြါးခ်မ္းသာေၾကာင္း နည္းလမ္းေကာင္းမ်ားကိုသာ လမ္းညႊန္ျပသ ဆိုဆုံးမသူျဖစ္ေပသည္။ လမ္းညႊန္ျပသ ဆုိဆုံးမဖို႔ တာ၀န္က ဘုရားအဆူဆူႏွင့္တကြေသာ တပည့္သာ၀က သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္တို႔၏ တာ၀န္၊ က်င့္ႀကံႀကိဳးစား အားထုတ္ဖို႔ကား ဗုဒၶဘာသာ၀င္သူေတာ္စင္အားလုံးတို႔၏ တာ၀န္သာျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔၏ ဘ၀အသီးသီး၌ လက္ရွိပစၥဳပၸန္မွာေရာ အနာဂတ္တမလြန္မွာပါ ႀကီးပြါးခ်မ္းသာခ်င္တယ္၊ တိုးတက္ခ်င္တယ္ အထက္တန္းက်က်နဲ႔ မ်က္ႏွာ ပန္းလွခ်င္တယ္ဆိုရင္ျဖင့္ အေပါင္းအသင္းမမွားဖို႔ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးလွေပသည္။ သူတပါး၏ ခ်ဳိ႕ ယြင္းခ်က္ ကိုယ့္တြက္ ဆရာျဖစ္စရာ-ဟူေသာ အဆိုအရ သာဓကတစ္ခု ပုံျပဳပါဆိုလွ်င္္ အားလုံး သိၿပီးသားျဖစ္ေသာ ပထမသဂၤါယနာတင္ ဘ၀ရွင္မင္းတရားႀကီး အဇာတသတ္ကိုပင္ မီးေမာင္း ထိုးျပရေပမည္။ ရွင္ႀကီးေဒ၀ဒတ္နဲ႔ ေပါင္းသင္းမိလို႔ အဖကိုသတ္တဲ့ ပိတုဃာတက ပၪၥာနႏၱရိယ ဂရုကံႀကီးကို က်ဴးလြန္မိရွာေသာ အဇာတသတ္မင္းသည္ ဘုရားရွင္၏သာသနာနဲ႔ ႀကဳံေတြ႔လ်က္ ပစၥည္းေလးပါးေထာက္ပံ့ခြင့္၊ တရားနာခြင့္ရခဲ့ေသာ္လည္း မိမိျပဳမွားမိခဲ့ေသာ ကုစားမရတဲ့ ဂရုကံအကု သိုလ္ေၾကာင့္ ေလာဟကုမၻီငရဲမွာ အႏွစ္ေျခာက္ေသာင္း ငရဲခံရရွာေလသည္။ အကယ္၍သာ ဖခင္ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးကို မသတ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္ သူသည္ ဤဘ၀မွာပင္ ေသာတာပန္တည္လ်က္ အပါယ္တံခါး ပိတ္ျခင္းတည္းဟူေသာအက်ိဳးကို ခံစားရမည္ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔ ေနထုိင္ရာ လက္ရွိလူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ လည္း အေပါင္းအသင္းမွားျခင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးေနၾကသူေတြကို ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ျမင္ေတြ႔ေနၾကရမည္ သာျဖစ္သည္။ ေယာက်္ားပ်က္နဲ႔ေပါင္းမိေတာ့ ကိုယ္လဲ ေယာက်္ားပ်က္ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။ ေယာက်္ား ျမတ္ႏွင့္ေပါင္းမွ ကိုယ္လဲ ေယာက်္ားျမတ္ျဖစ္ေပမည္။ ထို႔အတူပင္ မိန္းမပ်က္နဲ႔ ေပါင္းမိေတာ့ ကိုယ္တိုင္မိန္းမပ်က္ျဖစ္ရသလုိ မိန္းမျမတ္နဲ႔ေပါင္းမွ ကိုယ္လဲ မိန္းမျမတ္ျဖစ္ေပမည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာက အဂၤုတၱရနိကာယ္ တိကနိပါတ္ပါဠိေတာ္၌ (၁) အက်င့္သီလမရွိ၊ ယုတ္ယုတ္ မာမာ က်င့္ႀကံေနထိုင္သူ (၂) အမ်က္ေဒါသႀကီးသူမ်ားကို မေပါင္းေဖာ္သင့္၊ စက္ဆုပ္သင့္၏။ (၃) သီလ သမာဓိ ပညာရွိ၍ စိတ္သေဘာထား ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔သူကို ေပါင္းေဖာ္ဆည္းကပ္သင့္၏-ဟု အတိအလင္း ထုတ္ေဖာ္ေဟာၾကားခဲ့ေပသည္။ မိမိတို႔ေရာ လက္ရွိလူ႔ဘ၀ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေပါင္းေဖာ္ သင့္သူေတြနဲ႔ ေပါင္းသင္းေနသလား၊ မေပါင္းေဖာ္သင့္သူေတြနဲ႔ ေပါင္းသင္းမွားယြင္းေနၾကသလား ဆိုတာကို ျပန္လည္သုံးသပ္လ်က္ ျပဳျပင္အပ္လွေပသည္။
နိဂုံးခ်ဳပ္အေနျဖင့္ မိမိတို႔တေတြ ရခဲလွေသာလူ႔ဘ၀ကို ကံေကာင္းေထာက္မ ရရွိလာခိုက္၊ ႀကဳံခဲလွေသာ ဘုရားသာသနာေတာ္ႏွင့္လည္း အေၾကာင္းစုံလို႔ ႀကဳံေတြ႔ခိုက္မွာ အေပါင္းအသင္းမမွားေစဖို႔ အထူးႀကိဳးစားၾကပါစို႔ဟု တုိက္တြန္းရင္းျဖင့္…..။
မိုးေဆာင္းေႏြ (သန္လ်င္)
0 comments:
Post a Comment